امام صادق (ع):
هر که بیماری داشته باشد که خوف هلاک از آن داشته باشی سوره انعام را بخوان که از آن بیماری به تو چیزی ناگوار نرسد.
عین الحیات مجلسی 239/2
جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر (ص) روایت کرده که آن حضرت فرمود:
هر که صبحگاه سوره انعام را تا ((و یعلم ما تکسبون)) بخواند خداوند،هزار فرشته را موکل کند که او را حفظ نمایند و اعمال آن ها را بر او بنویسند تا روز قیامت و هر که آن سوره را به مشک و زعفران بنویسد و بشوید و آب آن را هفت روز متوالی بنوشد خداوند به نظر رحمت به او توجه کند و از بیماری ها او را شفا دهد.
ختوم و اذکار 136/1
از امام صادق (ع) نقل شده است که چون چیزی را شیطان از خاطره تو محو کرده باشد برای به یادآوردن دست بر پیشانی بگذار و بگو:
اللهم انّی اسئلک یا مُذَکِّرَ الخیرِ و فاعلَهُ و الآمِرَ بِهِ اَن تُصلّیَ علی محمدٍ و آل محمد ، و تُذَکِّرَنی ما اَنسانیه الشیطان
خدایا ، ای به یاد آورنده خیر و انجام دهنده آن و امر کننده به آن ، از تو می خواهم که بر محمد و آل محمد درود فرستی و آنچه را شیطان از یاد من برده است ، به یادم آوری.
(حلیةالمتقین-ص 254)
دعای تقویت هوش،بهترین دعا برای
موفقیت در امتحان،دعا برای موفقیت در کنکور،دعا موفقیت در درس،دعا برای
قبولی امتحان،دعای موفقیت در درس،دعای افزایش تمرکز،دعای اشتیاق به درس،دعا
برای یادگیری بهتر درس
از پیامبر(ص) روایت شده که به حضرت علی(ع) فرمود:هرگاه خواستی هر چه را می شنوی و می خوانی حفظ کنی این دعا را در تمام تعقیب نماز ها بخوان.
سُبْحَانَ مَنْ لاَ یَعْتَدِی عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ سُبْحَانَ مَنْ لاَ یَأْخُذُ أَهْلَ الْأَرْضِ بِأَلْوَانِ الْعَذَابِ
پاک و منزه است خدایى که اعتنا به اهل عالم ندارد پاک و منزه خدایى که اهل زمین را به عذابهاى گوناگون آنان که مستحقند گرفتار نمى کند
سُبْحَانَ الرَّءُوفِ الرَّحِیمِ
منزه است خداى رءوف رحیم
اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِی فِی قَلْبِی نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
اى خداى من در دل من نور معرفت و بصیرت و فهم و دانش خود مقرر فرما که تو را بر هر چیز قدرت و توانایى کامل است.
(فلاح السائل-فصل نوزدهم)
دعای تقویت هوش،بهترین دعا برای موفقیت در امتحان،دعا برای موفقیت در کنکور،دعا موفقیت در درس،دعا برای قبولی امتحان،دعای موفقیت در درس،دعای افزایش تمرکز،دعای اشتیاق به درس،دعا برای یادگیری بهتر درس
درباره مرحوم محمد حسن مامقانی بزرگ اعلیاللهمقامه شریف نقل میکنند: گاهی اوقات ایشان در منزلشان مراسم عزاداری برگزار میکردند. هنگامیکه منبریها از ایشان تعریف میکردند، حضرت آقا عبای خود را بر سر میکشیدند.
یکی از دوستان پرسیدند چرا زمانی که ما از شما تعریف میکنیم عبا را بر سرتان میکشید؟ فرمودند: در دوران کودکی ما خیلی فقیر بودیم. مامقان هم زمستانهای سردی داشت، یک روز صبح که میخواستم به مدرسه بروم برای جلوگیری از سرما از مادرم با گریه یک کلاه خواستم، مادرم من را به انباری برد و گشت تا یک کلاه خیلی کهنه و پاره پیدا کرد و به من داد، به خاطر سرمای زیاد مجبور بودم آن کلاه را سر کنم، اما از روی خجالت نزدیک مدرسه که میرسیدم آن را برمیداشتم. من این کلاه را هنوز هم دارم و وقتی شما از من تعریف میکنید، عبا را بر سرم میکشم و کلاه را از جیبم در میآورم و به خود میگویم، این تویی، مغرور نشو و این تعریف و تمجیدها را باور نکن، مبادا دنیا تو را فریب دهد.
آیت الله العظمی بهجت(ره) میفرماید: زمانی که ما در کربلا بودیم، آقا شیخ عبدالله مامقانی رحمهالله در قید حیات بودند. گفته میشد که ایشان شبانهروزی چهار ساعت میخوابد، ولی در کتاب رجالش نوشته است: تألیف این کتاب سه سال طول کشید و من در این مدت، شبانهروزی سه ساعت میخوابیدم! اینها اتمام حجت است برای کسانی که خیال میکنند اگر خوابشان مقدار اندکی از هشت ساعت کم شود، میمیرند. شیخ آقا بزرگ تهرانی رحمهالله هم در وقت تألیف، نشسته میخوابید. ایشان هر روز مقداری مینوشت، حتی روزی که وفات کرده بود، به یک پهلو تکیه نموده و مقداری نوشته بود. آقایی نیز از پدرش نقل میکرد که سه سال نشسته میخوابیدم و در این مدت رختخواب خود را برای خواب باز نکردم.
.
اینگونه عاشقِ علم و عاشق عمل بودند! آیا این کمخوابیها و پرکاریها بدون محبت ممکن است؟! البته امکان دارد کسی از ناراحتی نخوابد، اما آن کجا و راه محبت کجا که اصلاً نمیگذارد محب آرام بگیرد!
در محضر بهجت، ج۱، ص ۳۵۵